Święty Ojciec Pio

6 sierpnia tego roku, na górze św. Doroty, oprócz święta Przemienienia Pańskiego przeżywaliśmy radosne chwile związane z powitaniem relikwii św. Ojca Pio. Dzięki staraniom zaprzyjaźnionego z naszą parafią ks. Tomasza Zmarzłego, mamy możliwość oglądania i modlitwy przy relikwii tego świętego człowieka. Relikwia ta pozostanie u nas na stałe.

Ks. Proboszcz Piotr Pilśniak zainicjował odprawianie Mszy św. poświęconej modlitwom do św. Ojca Pio w obecności wystawionej relikwii (w każdy ostatni wtorek miesiąca). Na pewno każdy słyszał o tym świętym zakonniku. Ojciec Pio (Pius) urodził się 25 maja 1887 roku w Pietrelcinie. Pochodził z biednej, ale bardzo pobożnej, wiejskiej rodziny. Członkowie rodziny codziennie uczęszczali na Mszę św., każdego wieczora odmawiali wspólnie różaniec. Ojciec Pio już w dzieciństwie doświadczał wielu wizji Jezusa, Maryi i swego Anioła Stróża. Do życia zakonnego zaczął przygotowywać się po spotkaniu z młodym kapucyńskim zakonnikiem, który prosił o datki na rzecz zakonu w rodzinnej wsi Ojca Pio. Po zdobyciu wymaganego wykształcenia i otrzymaniu bierzmowania, w wieku 15 lat rozpoczął nowicjat w Zakonie Braci Mniejszych Kapucynów w Marcone (6 stycznia 1903 r.). Po złożeniu ślubów zakonnych, otrzymał habit franciszkański i przyjął imię brata Pio, na cześć świętego Piusa V - patrona Pietrelciny. Po skończeniu seminarium, 22 stycznia 1910 roku w katedrze w Bonewencie Ojciec Pio został wyświęcony na kapłana. W latach 1911 – 1916 ze względu na zły stan zdrowia Ojciec Pio zostaje wysłany do rodzinnej Pietrelciny. W 1916 roku władze zakonne przeniosły Ojca Pio do klasztoru w San Giovanni Rotondo. Według zapisów z dnia 20 września 1918 roku O. Pio otrzymał widoczne stygmaty – pięć ran Chrystusa. Stygmaty te zostały na Jego ciele przez 50 lat życia aż do śmierci. Osoby, które żyły blisko Ojca Pio, twierdziły, że po stygmacji otrzymał wiele darów duchowych – były to: dar uleczania chorych, bilokacja, lewitacja, dar proroctwa, dar czynienia cudów, zdolność do czytania w ludzkich sercach, dar mówienia w nieznanych mu językach, piękny zapach wydobywający się z ran po stygmatach. Wiadomość o tych wydarzeniach roznosiła się lotem błyskawicy. Coraz więcej ludzi garnęło się do Ojca Pio, a on modlił się z nimi, spowiadał, udzielał rad. Całe życie Ojca Pio było jedną wielką modlitwą. Charakterystyczne są jego słowa dotyczące modlitwy: „mogę nie spać, nie jeść, ale nie mogę być bez modlitwy”. Kiedy papież Pius XII wystąpił z wezwaniem do modlitwy, a modlących się nazwał ewangelicznym zaczynem życia chrześcijańskiego – Ojciec Pio zaczął zachęcać wiernych do modlitwy i sam jej przewodniczył. W ten sposób w 1950 roku w San Giovanni Rotondo doszło do powstania „Grup modlitewnych”. Pod kierunkiem kapłana - raz w miesiącu „Grupy” te gromadziły się na wspólną modlitwę. Ale cofnijmy się do lat 1923- 1933 kiedy to Kościół bardzo ostrożnie podchodził do nadprzyrodzonych zjawisk dotyczących Ojca Pio, a zwłaszcza do Jego stygmatów. Ograniczono Mu kontakty z wiernymi. Ale po licznych wizytacjach dostojników kościelnych i wnikliwych analizach działalności kapłańskiej – 15 lipca 1933 roku zezwolono Ojca Pio na prowadzenie Mszy św. w kościele i spowiadanie wiernych. Dnia 22 września 1968 roku Ojciec Pio odprawił ostatnią Mszę św. dla przedstawicieli „Grup Modlitewnych”, zebranych w San Giovanni Rotondo z racji 50 – lecia stygmacji. Następnego dnia, nad ranem Ojciec Pio zakończył swą ziemską wędrówkę. Przeżył 81 lat, w zakonie przebywał 65 lat a jako kapłan służył ludziom 58 lat. Ojciec Pio został pochowany 26 września 1968 roku w krypcie kościoła Matki Bożej Łaskawej w San Giovanni Rotondo. Po śmierci stygmaty całkowicie zniknęły. W 2008 roku Jego ciało zostało ekshumowane z krypty. Według oświadczenia przedstawicieli Kościoła „ciało jest dobrze zachowane”. Obecnie ciało Ojca Pio spoczywa w zamkniętej, srebrnej trumnie w krypcie w San Giovanni Rotondo. W 1983 roku rozpoczął się proces beatyfikacyjny, na przyspieszenie którego nalegał sam papież Jan Paweł II, który osobiście poznał Stygmatyka w 1947 roku w czasie studiów w Rzymie. Uroczysta beatyfikacja miała miejsce w Rzymie w dniu 2 maja 1999 roku. Kanonizacja Ojca Pio również w Rzymie, na Placu św. Piotra – 16 czerwca 2002r. Święty Ojciec Pio stał się jednym z najpopularniejszych świętych Kościoła katolickiego.

J.J.W.

 

Modlitwa do św. Ojca Pio

Błogosławiony Ojcze Pio, naznaczony Świętymi znakami Męki naszego Zbawiciela, Ciebie wybrał Bóg abyś w naszych na nowo ukazał potęgę i cuda Bożej miłości. Bądź w niebie naszym patronem, a gdy wzywamy Twego potężnego wstawiennictwa u tronu Bożego Miłosierdzia, uproś nam przebaczenie grzechów, łaskę zjednoczenia z Jezusem Chrystusem w Eucharystii i radość trwania w Kościele Świętym. Broń nas przed złym duchem, kieruj nasze kroki na drogę pokoju i naucz nas żyć w prawdzie i wolności dzieci Bożych . Amen.

"Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi jak Miłosierdzie Boże - owa miłość łaskawa, współczująca, wynosząca człowieka ponad jego słabość ku nieskończonym wyżynom Świętości Boga"