Nasz Kościół, nr 231 (27.04.2014r)

Utworzono: niedziela, 27, kwiecień 2014 14:08

ROZWAŻANIA NAD SŁOWEM BOŻYM

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza:

Było to wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia. Tam gdzie przebywali uczniowie, drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, Jezus wszedł, stanął pośrodku i rzekł do nich: Pokój wam! A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam. Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane. Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: Widzieliśmy Pana! Ale on rzekł do nich: Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę. A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz /domu/ i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: Pokój wam! Następnie rzekł do Tomasza: Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż /ją/ do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym. Tomasz Mu odpowiedział: Pan mój i Bóg mój! Powiedział mu Jezus: Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej książce, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc mieli życie w imię Jego.

Duch Święty został zesłany Apostołom na odpuszczenie grzechów! Szczęśliwi ci, którzy Go doświadczyli. Nie widzieli, a uwierzyli – i doznali miłosierdzia. Szczęśliwi ci, którzy zmagając się ze swoją słabością, niewiarą, nieufnością wobec Boga, zdecydowali się bardziej zaufać Jego słowu niż własnym wątpliwościom. Szczęśliwi ci, którzy nie zadowolili się opowiadaniem innych i zapragnęli spotkać Go osobiście. Panie, spraw, by słowo Twojego miłosierdzia było mocniejsze niż nasze ciemności, niż nasza obojętność.

O. Przemysław Ciesielski

BĄDŹCIE APOSTOŁAMI MIŁOSIERDZIA

List pasterski Episkopatu Polski na Niedzielę Miłosierdzia Bożego 2014

1. Dar kanonizacji i zadanie apostolskie

Wyniesienie do chwały świętych bł. Jana XXIII i bł. Jana Pawła II jest darem Bożego Miłosierdzia dla Kościoła i całego świata. Jest to dar zobowiązujący, na który trzeba godnie odpowiedzieć i do którego trzeba wciąż dorastać. Święci są dla nas żywą Ewangelią. Dzięki ich świadectwu odkrywamy ważną prawdę, że słowo Dobrej Nowiny to konkretny program dojrzewania w wierze, nadziei i miłości. Staje więc przed nami apostolskie zadanie, w którym – jak mówił św. Jan Paweł II – „potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy”. (17 VIII 2002) Blask prawdy, przebaczenia i wiernej miłości płynie z otwartego serca Jezusa Miłosiernego, który pozdrawia nas dzisiaj słowami: Pokój wam! (J 20,19). Dar pokoju był potrzebny Jego uczniom, którzy po dramacie Wielkiego Tygodnia trwali w zamknięciu przed światem. W najtrudniejszym momencie opuścili swojego Mistrza, zaparli się Go publicznie, pozwolili się odrzeć z nadziei, którą Jezus wlewał w ich serca. Ta nadzieja powraca teraz, kiedy spotykają Zmartwychwstałego. On mocą Ducha Świętego dał im władzę odpuszczania grzechów i głoszenia Dobrej Nowiny aż po krańce ziemi. W ten sposób wprowadził ich na nowo w przestrzeń żywej wiary. Dla wątpiącego Tomasza Jezus Zmartwychwstały ponownie staje się jego Panem i Bogiem - Tym, którego można dotknąć, przed którym można się rozpłakać i któremu warto bezgranicznie zawierzyć. Żywa, pokorna i ufna wiara jest zadatkiem Bożego błogosławieństwa i źródłem duchowej siły, by z tym większą nadzieją patrzeć ku przyszłości.

2. Ogień Miłosierdzia Bożego – bogaci Miłosierdziem

W czwartą niedzielę Wielkiego Postu z krakowskich Łagiewnik została przekazana Kanonizacyjna Iskra Miłosierdzia. Ogień ten zapalił w dniu 16 grudnia 2003 roku, w swej prywatnej kaplicy na Watykanie, Jan Paweł II. Przekazany w Łagiewnikach płomień dociera w dzisiejszą Niedzielę Miłosierdzia do wszystkich parafii, abyśmy mogli zabrać go do naszych domów i rodzin, by z nową mocą zapłonął w naszych sercach. Fakt, że pośrednikami w przekazywaniu tego światła stali się ludzie młodzi – zwłaszcza stypendyści Fundacji Dzieło Nowego Tysiąclecia – jest znakiem nadziei. Ci, którzy dzięki ofiarom ludzi dobrego serca, mogą rozwijać swoje talenty, odwdzięczają się zaangażowaniem w życie Kościoła i Ojczyzny. Do takiej obecności i zaangażowania, do bycia apostołami i świadkami Bożego Miłosierdzia, wzywał nas Jan Paweł II – Papież Miłosierdzia. Czynił to nie tylko słowem pełnym ojcowskiego zatroskania o losy współczesnego świata, ale także poprzez postawę pochylenia się nad problemami rodziny, dzieci, młodzieży, ludzi zepchniętych na margines życia społecznego, doświadczonych cierpieniem i bezradnością, pozbawionych domu i podstawowych środków do życia. Sam niczego nie miał dla siebie, był człowiekiem ubogim w ewangelicznym znaczeniu. Wszystko, bowiem co posiadał, było „u Boga”. Jego jedynym bogactwem stał się krzyż Chrystusa, który tak mocno tulił do serca, aż po moment odejścia do domu Ojca w święto Bożego Miłosierdzia. Dzisiejsza uroczystość kanonizacyjna jest wymownym dopełnieniem powszechnego przekonania, że był to człowiek święty. Dlatego chcemy podążać nadal jego śladami, bo mamy świadomość, że święci wychowują świętych. On jest dla nas przewodnikiem na drogach prawdy i miłosierdzia. On zrozumie niepokoje i troski naszych serc.

3. Wezwani do czynów miłosierdzia

Dziś dziękujemy Bogu za to, że Jan Paweł II, poprzez świadectwo życia, słowo i żarliwą modlitwę, stał się tak czytelnym znakiem Boga dla świata. Jako pasterz Kościoła przewodniczył mu przez 27 lat, a na progu trzeciego tysiąclecia zawierzył świat Bożemu Miłosierdziu. Posługa miłosierdzia jest zadaniem każdego z uczniów Chrystusa. Św. Siostra Faustyna zanotowała w Dzienniczku wielkie pragnienie Jezusa: „Żądam od ciebie uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku mnie. Miłosierdzie masz okazywać zawsze i wszędzie bliźnim, nie możesz się od tego usunąć ani wymówić, ani uniewinnić” (Dz. 742). Dzisiejsza niedziela w oktawie Zmartwychwstania Pańskiego rozpoczyna kolejny Tydzień Miłosierdzia. Dziękujemy Bogu za to, że w tej Szkole Miłosierdzia na polskiej ziemi było i jest tak wielu ludzi, którzy w twarzy cierpiącego człowieka potrafią dostrzec znieważone i cierpiące oblicze Chrystusa. Są to nie tylko święci i błogosławieni minionych stuleci, ale także ludzie naszych czasów, którzy na różne sposoby próbują zaradzić materialnej i duchowej biedzie. Wyrażamy wdzięczność wobec wszystkich organizacji społecznych, fundacji, stowarzyszeń, wspólnot zakonnych, które na co dzień podejmują skuteczną troskę o ubogich. Szczególne słowa podziękowania kierujemy pod adresem ogólnopolskiej Caritas, która dociera do ubogich rodzin, prowadzi świetlice, hospicja, inspiruje działalność parafialnych grup charytatywnych oraz szkolnych kół Caritas, kształtując w ten sposób wyobraźnię miłosierdzia u dzieci i młodzieży. Służą temu ciekawe inicjatywy i projekty, jak chociażby: Tornister pełen uśmiechu, Mieć wyobraźnię miłosierdzia, Miłosierny Samarytanin (inspirowany przez Wspólnotę św. Idziego), czy coroczny koncert charytatywny związany z przyznaniem medalu Bogaci miłosierdziem. Są to tylko niektóre przykłady świadczące o tym, jak wiele wrażliwości i dobra kryje się w sercu człowieka żyjącego na co dzień duchem Ewangelii. Również w tym właśnie duchu papież Franciszek, podczas niedawnego spotkania z polskimi biskupami w Rzymie, powiedział: „zachęcam was do troski o ubogich. Także w Polsce, pomimo aktualnego rozwoju gospodarczego kraju, jest wielu potrzebujących, bezrobotnych, bezdomnych, chorych, opuszczonych, a także wiele rodzin – zwłaszcza wielodzietnych – bez wystarczających środków do życia i wychowywania dzieci. Bądźcie blisko nich! Wiem jak dużo czyni w tej dziedzinie Kościół w Polsce, okazując wielką hojność nie tylko w ojczyźnie, ale także w innych krajach świata. Dziękuję wam i waszym wspólnotom za to dzieło. Nadal zachęcajcie waszych kapłanów, zakonników i wszystkich wiernych, by mieli „wyobraźnię miłosierdzia” i zawsze ją praktykowali.” Niech ta serdeczna prośba Ojca Świętego Franciszka, który dziś dokonał kanonizacji dwóch Pasterzy Kościoła o sercu miłosiernym: Jana XXIII oraz Jana Pawła II, będzie dla nas wezwaniem, abyśmy nie tylko w rozpoczynającym się Tygodniu Miłosierdzia, ale w całym naszym życiu okazywali miłosierdzie. Wszystkim na tę drogę miłosierdzia udzielamy pasterskiego błogosławieństwa

Podpisali: Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupi

obecni na 364. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie w dniu 13 marca 2014 roku

MAJ W OŚRODKU KULTURY W GRODŹCU

Piątkowe wieczory filmowe

Zapraszamy miłośników kina na kolejną projekcję filmową, która odbędzie się w Filii Ośrodka Kultury w Grodźcu. 16 maja o godzinie 18:00. Zapraszamy – wstęp wolny.

Recital w Filii Ośrodka Kultury

W niedzielę 18 maja o godzinie 17.00 w grodzieckiej filii Ośrodka Kultury (ul. Słowackiego 2) wystąpi znany z nurtu piosenki folk-poetyckiej zespół Cisza Jak Ta. Bilety w cenie 20/25 zł. „Mają świeżość wczesnego Starego Dobrego Małżeństwa, nastrój dojrzałej Wolnej Grupy Bukowiny i to tajemnicze coś jeszcze, co ma tylko Cisza Jak Ta” – tak o zespole napisał J. Molczyk. Występy Ciszy Jak Ta są zawsze wyjątkowe, prowadzą słuchaczy przez górskie połoniny, morskie brzegi, czy brukowane ulice miast, opowiadając słowem i dźwiękiem o miłości - „spiritus movens” życiowej wędrówki, we wszystkich jej barwach i odcieniach. W tekstach zespołu poza pieśniami autorskimi pojawiają się wiersze największych polskich poetów – Bolesława Leśmiana, Edwarda Stachury, Agnieszki Osieckiej, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej czy przepiękna poezja współczesnej poetki - Wiesławy Kwinto Koczan..

ZAMYŚLENIA

"Tylko raz jeden w moim życiu medytacja nad wydarzeniami ewangelicznymi okazała się bezowocna, chociaż i ona miała swój ukryty i mądry sens. Przed kilkom laty postanowiłem napisać opowieść o tym, co by się stało ze światem, gdyby Chrystus nie istniał. Gdy zacząłem obmyślać akcję i konflikt, charaktery osób, stosunki polityczne i społeczne, wśród których to fikcyjne zdarzenie miało się dziać, doznałem wrażenia, jakby z głębi czasu zionęła ku mnie potworna otchłań niemożliwa do określenia. W żaden sposób nie mogłem sobie wyobrazić nieobecności Chrystusa w ludzkich dziejach. Wyobraźnia odmówiła mi posłuszeństwa. Nie zdołałem wykrzesać z siebie ani jednego obrazu. Tworzywo okazało się jałową miazgą, której nie umiałem nadać kształtu. Stanąłem oko w oko z demoniczną próżnią, w której ani siebie, ani sensu świata nie mogłem odnaleźć. Zrozumiałem, że bez Ewangelii jestem niczym, że nie istnieję, że tylko ona ustala i potwierdza materialnie i duchowo mój osobisty byt”.

To napisał Roman Brandstaetter. Żyd, który się nawrócił na katolicyzm. Polski pisarz. Mówimy w tej książce o nawróceniach. O nawróceniu św. Pawła, Andre Frossarda. O tym momencie kiedy życie zaczyna biegnąć innym torem. Okazuje się że tym właściwym. A Roman Brandstaetter zaczął pisać. Pisał o Jezusie z Nazaretu tak jak może pisać ktoś kto czuje ten naród, wśród którego żył, działał 2 tysiące lat temu Mesjasz oczekiwany i odrzucony.

*

Pozostanie tajemnicą jakimi drogami zbliżał się do postaci Jezusa, Roman Brandstaetter. Jak doszedł do wyrażenia ludzkimi słowami wewnętrznego kręgu przeżyć psychicznych Boga żyjącego wśród ludzi, w ludzkim ciele. Boga tak podobnego zewnętrznie do ludzi że Jego otoczenie nie potrafi go rozpoznać. I zadają sobie ci co Go otaczają pytanie „Kim On jest?”. Ślepe oczy istot ludzkich nie potrafią wniknąć w głąb Mocy Bożej szczelnie okrytej człowieczeństwem.

*

„Jeszuo… ben Josef… przypomnij sobie o mnie… gdy wejdziesz do Królestwa Bożego. Ten łotr jest teraz jedynym człowiekiem na ziemi, który głośno żebrze u Niego o łaskę. Nikt go o nic nie prosi. Czy można o cos prosić nędzarza konającego na haniebnym krzyżu? Spomiędzy Jego tężejących warg sączą się słowa, przyrzeczenie, a zarazem dowód wdzięczności za ten jedyny głos głośno wołający do niego z wysokości krzyża, z wywyższonego sąsiedztwa: Będziesz ze mną… w raju… dzisiaj…”

To z książki „Jezus z Nazaretu”. Jezusie przypomnij sobie o mnie. O mnie też.

Grzegorz Pieńkowski

POMOC KOŚCIOŁOWI W POTRZEBIE

Pomoc Kościołowi w Potrzebie jest Stowarzyszeniem Kościoła Katolickiego, które pomaga wspólnotom Kościoła misyjnego, ofiarom wojen, prześladowań, kataklizmów

Aby budować kolejne studnie, szkoły i szpitale prowadzimy w porozumieniu z księżmi biskupami w diecezjach całego kraju akcję zbierania zużytego sprzętu elektronicznego i elektrycznego. Przy organizacji zbiórek Kościół w Potrzebie współpracuje z firmą Green Office Ecologic Sp. z o. o., która posiada wszelkie niezbędne i wymagane prawem pozwolenia.

Dziś zapraszamy Waszą wspólnotę parafialną do aktywnego udziału w tej zbiórce, która będzie miała miejsce w poniedziałek 5 maja w godz. od 15.00 do 18.00.

Zużyty sprzęt składamy na placu przy kościele od godz. 15.00, gdyż dużego rozmiaru samochód, który przyjedzie odebrać sprzęt, nie wjedzie przez bramę na plac plebanii.

1. Zwracamy się do Was z prośbą, aby informację o tej akcji przekazać sąsiadom i znajomym. Oddając zużyty sprzęt elektryczny, czy elektroniczny pozbywacie się kłopotu związanego z jego utylizacją, a zarazem dokładacie swoją cegiełkę do wielkiej akcji niesienia pomocy ludziom, będącym w potrzebie na całym świecie.
2. Prosimy o pomoc w zebraniu od ludzi złomu – młodzież, strażaków OSP Grodziec i grupy parafialne.
3. Ta zbiórka to też okazja, aby szkoły, urzędy, gminy, firmy, przedsiębiorstwa i instytucje mogły się pozbyć zużytego sprzętu otrzymując Kartę Przekazania Odpadu.

Za pomoc i zebrany zużyty sprzęt z góry wszystkim bardzo serdecznie dziękujemy

Ks. dr hab. Waldemar Cisło Dyrektor Polskiej Sekcji

Pomoc Kościołowi w Potrzebie - Sekcja Polska

ul. Wiertnicza 142, 02-952 Warszawa

tel./fax.: 0-22 845-17-09; email: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.;

www.pkwp.org

Zapraszamy Wolontariuszy chętnych do pomocy. Pracy jest dużo. Może Ktoś czeka właśnie na Ciebie!!! Zwracam się do Was, Drodzy Parafianie, o włączenie się w tę ogólnopolską akcję POMOCY. Proszę, abyście spróbowali dostarczyć zużyty sprzęt na plac kościelny. Jeśli komukolwiek nie będzie odpowiadał dzień lub godziny, proszę o ustalenie przyjęcia zużytego sprzętu z diakonem Pawłem.

Proboszcz

INFORMACJE

Ochrzczeni:

• Tyberiusz Tomasz Wójcik

• « poprz.
• nast. »