Nasz Kościół, nr 365 (20.11.2016r)
- Utworzono: środa, 23, listopad 2016 20:51
ROZWAŻANIA NAD SŁOWEM BOŻYM
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza:
Gdy ukrzyżowano Jezusa, lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym. Szydzili z Niego i żołnierze; podchodzili do Niego i podawali Mu ocet, mówiąc: Jeśli Ty jesteś królem żydowskim, wybaw sam siebie. Był także nad Nim napis w języku greckim, łacińskim i hebrajskim: To jest Król żydowski. Jeden ze złoczyńców, których [tam] powieszono, urągał Mu: Czy Ty nie jesteś Mesjaszem? Wybaw więc siebie i nas. Lecz drugi, karcąc go, rzekł: Ty nawet Boga się nie boisz, chociaż tę samą karę ponosisz? My przecież - sprawiedliwie, odbieramy bowiem słuszną karę za nasze uczynki, ale On nic złego nie uczynił. I dodał: Jezu, wspomnij na mnie, gdy przyjdziesz do swego królestwa. Jezus mu odpowiedział: Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju.
Król – to archaiczne słowo. Kojarzy nam się z bajkami albo z lekcją historii, gdy trudno spamiętać skomplikowane koligacje i daty kolejnych bitew. Jezus jest innym Królem. Nie tylko nie zdobywa, ale nie wybawia nawet sam siebie. Przyszedł, „aby dać świadectwo prawdzie” (J 18,37). Kiedy zmęczeni naszym zakłamaniem pragniemy wreszcie prawdziwego życia, On uwalnia nas od wszelkiej ułudy grzechu. I wtedy jest Królestwo. Trwa, niewidoczne dla reporterów i komentatorów życia politycznego, bo nie jest z tego świata.
O. Wojciech Czwichocki OP
PATRONKA NASZEJ PARAFII
Różne legendy krążą o życiu i śmierci św. Katarzyny. Jej życie zdaje się przysypał już kurz historii, a jednak jej postać pozostaje ciągle nieodrobioną lekcją. W Starym Testamencie księga Syracha pyta: „Niewiastę dzielną któż znajdzie?” I dziś oglądamy, jak Stary Testament dopełnia się w Nowym, bo to Kościół znajduje dzielne niewiasty. Kościół, który sam jest Oblubienicą Jezusa pozwala odkryć w Zbawicielu Oblubieńca duszy, z którym można żyć i dla którego można umierać.
Katarzyna według legend miała prowadzić dyskusję z aleksandryjskimi filozofami. Ci, którzy całą tę debatę zaaranżowali, chcieli wystawić Świętą na pośmiewisko. Wyobraźmy sobie młodą kobietę, która odpiera argumenty najlepiej wykształconych wówczas ludzi na świecie. Przypomnijmy sobie, że pierwszą kobietą zatrudnioną na jednym z najbardziej prestiżowych uniwersytetów – na paryskiej Sorbonie była Maria Curie Skłodowska (pod koniec XIX wieku). Może się wydawać, że Katarzyna niczego nie dokona, skompromituje się przeciwstawiając rozumowi swoją wiarę, pełną uczuć, sentymentów, młodzieńczego zapału. Jednak, gdy dyskusja się toczy, to filozofom brakuje argumentów, aby ją pokonać. Tak właśnie z wiedzą, inteligencją, błyskotliwością wygrywa prawda – Prawda.
W tym miejscu następuje ostateczna konfrontacja – trzeba dać świadectwo Prawdzie. Trzeba oddać życie, za to że się tę Prawdę poznało, że ślubowało się wierność, czystość, miłość tylko Prawdy – że wybrało się na całe życie Chrystusa. Co ja zrobiłbym na jej miejscu?
Patrzę na jej życie i wiem, że męczeństwo nie bierze się znikąd. Ona dokładnie wiedziała, Komu wierzy, Komu, ufa, Kogo kocha i tylko dlatego była gotowa na męki i śmierć. Dlatego patrząc na nią z perspektywy ponad 1700 lat widzę dziewczynę, która każdego dnia musiała budować relację z Chrystusem, może bardzo zwyczajnie, poprzez modlitwę, obowiązki, posłuszeństwo, ale właśnie dzięki tym prostym ćwiczeniom była gotowa wygrać najważniejszą chwilę w swoim życiu. Ks. Piotr Skarga wkłada w jej usta taką modlitwę, którą miała wypowiedzieć przed ścięciem: Wejrzyj z wysokości Panie, na ten lud stojący, a daj im światłość znajomości Twojej, i którzy dla mnie wzywają imienia Twego świętego, daj im pożyteczne potrzeby ich, aby we wszystkim chwalebne zostawało imię Twoje na wieki.
dk. Paweł Krawczyk
MODLITWA
Króluj nam Chryste! Króluj w naszej Ojczyźnie, króluj w każdym narodzie – na większą chwałę Przenajświętszej Trójcy i dla zbawienia ludzi. Spraw, aby naszą Ojczyznę i świat cały objęło Twe Królestwo: królestwo prawdy i życia, królestwo świętości i łaski, królestwo sprawiedliwości, miłości i pokoju.
ŻYCZENIA
Z okazji 15 urodzin życzymy Ci Kochana Agatko wszystkiego co dobre i miłe, odważnych i wielkich marzeń, prawdziwych przyjaciół, radości dostrzegania piękna tego świata i oczywiście wiary w siebie i swoje umiejętności. Niech Pan Bóg nieustannie czuwa nad Tobą, a Matka Boża otacza płaszczem swej opieki.
Matka chrzestna z rodziną i dziadkowie
Kochana Kasiu! W dniu Twych imienin życzymy Ci obfitości łask Bożych, pokoju i radości w sercu, pogody ducha, opieki Matki Bożej w każdej chwili życia oraz wstawiennictwa Twojej Świętej Patronki
Rodzice
ZMARLI
- Wiesław GĘGNOTEK
- Włodzimierz WIECZOREK
Redakcja: Anna Niziurska, Grzegorz Pieńkowski, Jadwiga i Jerzy Wieczorek, Ks. Piotr Pilśniak
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Życzenia, artkuły oraz wiersze można przysyłać pocztą elektroniczną na adres NK.
Redakcja zastrzega sobie prawo wprowadzenia korekty nadesłanych tekstów.
Nr konta parafii: 42 2490 0005 0000 4500 3360 5563
