Nasz Kościół, nr 657 (26.06.2022r)
- Utworzono: poniedziałek, 27, czerwiec 2022 23:30
ROZWAŻANIA NAD SLOWEM BOŻYM
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza:
Gdy dopełniał się czas wzięcia Jezusa z tego świata, postanowił udać się do Jerozolimy i wysłał przed sobą posłańców. Ci wybrali się w drogę i przyszli do pewnego miasteczka samarytańskiego, by Mu przygotować pobyt. Nie przyjęto Go jednak, ponieważ zmierzał do Jerozolimy. Widząc to, uczniowie Jakub i Jan rzekli: ”Panie, czy chcesz, a powiemy, żeby ogień spadł z nieba i zniszczył ich?”. Lecz On odwróciwszy się zabronił im. I udali się do innego miasteczka. A gdy szli drogą, ktoś powiedział do Niego: ”Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz”. Jezus mu odpowiedział: ”Lisy mają nory i ptaki powietrzne gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł wesprzeć”. Do innego rzekł: ”Pójdź za Mną”. Ten zaś odpowiedział: ”Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mojego ojca”. Odparł mu: ”Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże”. Jeszcze inny rzekł: ”Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu”. Jezus mu odpowiedział: ”Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego”.
Chrystus wyzwolił nas, abyśmy byli prawdziwie wolni i mogli służyć jedni drugim w miłości. Wyswobodził nas, abyśmy prowadzeni przez Ducha, miłowali się wzajemnie tak jak On nas umiłował. Żyjemy w Duchu Świętym, by kochać braci, bo całe prawo streszcza się i wypełnia w tym jednym nakazie, aby kochać jak Chrystus.
Marek Ristau
GŁÓD DUSZY
Jedno z najpopularniejszych stwierdzeń Świętego Augustyna głosi „Stworzyłeś nas bowiem jako skierowanych ku Tobie. I niespokojne jest serce nasze, dopóki nie spocznie w Tobie”. Pragnienie więzi z Bogiem osobowym, Jezusem Chrystusem, jest wpisane w serce każdego z ludzi. Pragnienie to wiecznie, choć bezgłośnie, będzie wołać w sercu człowieka o żywą relację z Bogiem. Ono nigdy nie ucichnie. Możemy zagłuszać je w różnorodny sposób – poprzez hałas współczesnego świata: czynności, obowiązki, pracę, rozrywkę, używki czy błędne miłości. Czasem wydaje nam się, że to druga, ukochana osoba, może wypełnić nam cały świat i stać się dla nas wszystkim. Czasem wydaje się, że nasz pupilek – piesek czy kotek jest jedynym, który nas kocha. Jednak błądzimy myśląc w ten sposób.
Niespokojne serce czy niepokój duszy gna wiele osób przez świat w poszukiwaniu osiągnięć czy piękna widoków, odległych krain. Im dalej gnamy naprzód, tym większa pustka gromadzi się w środku nas. Im więcej presji, pośpiechu, stresu na co dzień, tym bardziej oschłe, oziębłe czy puste staje się nasze serce. Nie mamy już siły na problemy i niepokoje bliskich nam ludzi. A jednak niespokojne serce nasze woła do nas, że potrzebuje pokarmu, pokarmu duchowego. Nie da się go niczym innym napełnić. To, co karmi duchowość człowieka, to pokarm Słowa Bożego – słuchanego, czytanego, rozważanego. Bez Niego jesteśmy puści, czujemy się bezwartościowi, a czasem ręce nam omdlewają ze zniechęcenia. Ponieważ to Ono jest naszą jedyną prawdziwą zachętą i motywacją do podejmowania trudów każdego dnia, do wzięcia swojego krzyża, do naśladowania Chrystusa.
Papież Franciszek pisze: „w przypadku Augustyna ten właśnie niepokój serca prowadzi do osobistego spotkania z Chrystusem, prowadzi go do zrozumienia, że Bóg, którego szukał daleko od siebie, jest Bogiem bliskim każdej istocie ludzkiej, Bogiem bliskim naszemu sercu, bardziej wewnątrz nas, stanowi to, co w nas najbardziej osobiste”. A niepokój miłości do Chrystusa prowadzi Augustyna do podejmowania wyzwań współczesnego mu świata. Chciałby żyć spokojnie, oddając się studiom i modlitwie, lecz Bóg powołuje go, by został pasterzem Hippony w trudnym momencie historycznym. Tak samo wczoraj, jak i dziś napotykamy na trudne momenty naszego życia. Myślimy, że mamy już dość tego trudu. Zastanawiamy się, za co Bóg nas tak karze. Odsuwamy się od Niego wątpiąc.
Jeśli nie Bóg, to kto jest w stanie wypełnić pustkę poszukującego serca? Wielkie cywilizacje współczesności, najbogatsze państwa na świecie, Szwajcaria, Szwecja, USA, Kanada, gdzie dobrobyt jest nie tylko dostrzegalny, ale i namacalny – to miejsca, gdzie więcej jest zagubionych, pogmatwanych i błądzących ludzi, niż w tych najbiedniejszych… Żadne rzeczy materialne nie wypełnią tych duchowych, ludzkich pragnień. Nie ma się co oszukiwać. Chociaż można w zaślepieniu biec przed siebie, nie ustając: coraz lepszy dom, coraz szybsze auto, coraz młodsza żona, coraz więcej na kontach szwajcarskich… rzeczywiście ten brak jest ogromnie dotkliwy. Pustka duchowa wzmaga w człowieku ogromne pokłady motywacji, aby coś w końcu zmienić. Tylko człowiek nie zawsze rozpoznaje, o co w tym wszystkim chodzi. A wystarczy tak niewiele…
Jezus mówi do zabieganej i zatroskanej Marty: „Marto, Marto, troszczysz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona” (Łk 10,41-42). Istotna jest praca, odpoczynek, ale także modlitwa. Zasłuchanie w Słowo Boże. Lektura Pisma Świętego, choćby 10 minut dziennie. Refleksja nad Słowem Bożym, które się usłyszy. Zadumanie nad nieskończonością i wszechmocą naszego Stwórcy. Przecież świat jest taki piękny, lecz nie sam z siebie. Odbija piękno Stwórcy. Zwrócenie ducha ku Bogu w cichej rozmowie o codziennych sprawach, troskach, kłopotach, zawierzanie każdego dnia, oddawanie tego, co dla nas po ludzku trudne – Jemu, naszemu Zbawicielowi. „Jezu, Ty się tym zajmij!” mawiał Ojciec Dolindo Ruotolo, dziś wielka postać kościoła katolickiego. Pokorny sługa, który zawierza wszystko Temu, który wszystko może. Czy wobec niepewności i zmiennych wichrów tego świata, zarazy, głodu i wojny, nie powinniśmy pójść tą samą drogą?
Dr Monika Kornaszewska-Polak
ŻYCZENIA
Przyjmij Kochana te słowa ciepłe i szczere,. W dniu Twoich imienin niech Bóg da Ci łask wiele. Niech osłania, kiedy trzeba i prostą, pewną drogą prowadzi Cię do nieba. A my się dziś do Ciebie serdecznie uśmiechamy i wszystkie swe życzenia w modlitwę przemieniamy.
Najserdeczniejsze życzenia imieninowe dla Władysławy Wieciech składa rodzina
OCHRZCZENI
- Aleksander Oliwier JĘDRASIK
ZAŚLUBIENI
- Patrycja Maria WILCZYŃSKA i Kamil Oskar NOWAK
- Aleksandra Katarzyna KWIATKOWSKA i Michał ZYCH
Redakcja: Ks. Piotr Pilśniak Grzegorz Pieńkowski, Jadwiga i Jerzy Wieczorek
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
tel. +48 32 267 35 36; + 48 883 159 522
Życzenia, artkuły oraz wiersze można przysyłać pocztą elektroniczną na adres NK.
Redakcja zastrzega sobie prawo wprowadzenia korekty nadesłanych tekstów.
Nr konta parafii: 42 2490 0005 0000 4500 3360 5563
