Zmartwychwstał Pan!

Zmartwychwstał

Nasz umiłowany Papież św. Jana Paweł II powiedział: Chrystus Zmartwychwstał. Nie odrzucajcie Go wy, którzy budujecie ludzki świat. Nie odrzucajcie Go wy, którzy w jakikolwiek sposób, w jakiejkolwiek dziedzinie budujecie świat dzisiejszy i jutrzejszy. Którzy budujecie świat kultury i cywilizacji; świat ekonomii i polityki; świat nauki i informacji . (…) Nie odrzucajcie Chrystusa: On jest kamieniem węgielnym! Drodzy i Kochani Parafianie z Grodźca i Gródkowa. Drodzy Goście. Niech Chrystus Zmartwychwstały umocni naszą wiarę, nadzieję i miłość. Wraz z ks. Pawłem i dk. Pawłem życzę, abyście wracali z tej świątyni do Waszych domów z nowym poznaniem Jezusa Chrystusa, Odkupiciela człowieka.

Życzę Wam, abyście nieśli w sobie ten „Dzień, który uczynił Pan”; żebyście gdziekolwiek traficie, oznajmiali: „Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi” (Łk 24, 34). Bądźcie naprawdę świadkami Zmartwychwstania Chrystusa w dzisiejszym świecie poprzez waszą silną wiarę i wasze szlachetne zaangażowanie w autentycznym przeżywaniu chrześcijaństwa.

Równocześnie z głębi serca dziękuję wszystkim za przygotowanie tych Świąt. Za posprzątanie kościoła, wokół kościoła i wokół plebanii. Przede wszystkim dziękuję dk. Pawłowi i tym z pośród Was, którzy tak wiele godzin robiliście dekorację ciemnicy i grobu. Pomogliście w ten sposób całej naszej wspólnocie pięknie przeżyć te Święta. Dziękuję za przepiękne dekoracje kwiatowe ciemnicy, grobu i ołtarza. Niech Wam wszystkim za to dobro Pan wynagrodzi swym błogosławieństwem. Dziękuję naszym kochanym Strażakom z OSP GRODZIEC za trzymanie straży nocnej przy Grobie, naszej Orkiestrze, która tak pięknie pomogła nam w przeżyciu procesji rezurekcyjnej, diakonowi Pawłowi i ministrantom za oprawę Triduum Paschalnego, Panu organiście, Chórowi Parafialnemu „KATARZYNA”, Zespołowi „ZIARNO”, całej asyście, młodzieży i dzieciom, tym, którzy przychodzili, by tutaj czuwać z poszczególnych rodzin i wspólnot. Wszystkim mówię DZIĘKUJĘ i BÓG ZAPŁAĆ!

"Dziś człowiek tak często nie wie, co nosi w sobie, w głębi swej duszy, swego serca. Jak często jest niepewny sensu swego życia na tej ziemi. Ogarnia go zwątpienie, które przeradza się w rozpacz"