Nasz Kościół, nr 705 (30.10.2022r)

ROZWAŻANIA NAD SŁOWEM BOŻYM

Słowa Ewangelii według świętego Łukasza:

Jezus wszedł do Jerycha i przechodził przez miasto. A był tam pewien człowiek, imieniem Zacheusz, zwierzchnik celników i bardzo bogaty. Chciał on koniecznie zobaczyć Jezusa, kto to jest, ale nie mógł z powodu tłumu, gdyż był niskiego wzrostu. Pobiegł więc naprzód i wspiął się na sykomorę, aby móc Go ujrzeć, tamtędy bowiem miał przechodzić. Gdy Jezus przyszedł na to miejsce, spojrzał w górę i rzekł do niego: "Zacheuszu, zejdź prędko, albowiem dziś muszę się zatrzymać w twoim domu". Zeszedł więc z pośpiechem i przyjął Go rozradowany. A wszyscy widząc to szemrali: "Do grzesznika poszedł w gościnę". Lecz Zacheusz stanął i rzekł do Pana: "Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie". Na to Jezus rzekł do niego: "Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu, gdyż i on jest synem Abrahama. Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło".

Bóg tak umiłował świat, że Syna swego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Nie ma bowiem ani jednego sprawiedliwego i wszyscy muszą narodzić się na nowo z wody i z Ducha, aby wejść do Królestwa Bożego. Kto wierzy i pozostaje w Chrystusie, nowym jest człowiekiem, stworzonym według Boga w sprawiedliwości i prawdziwej świętości.

Marek Ristau

 

PATRONKA DNIA

Błogosławiona Benwenuta Bojani urodziła się 4 maja 1255 roku. Benwenuta została tercjarką dominikańską. Prowadziła bardzo surowe życie, cierpiała a swe cierpienia ofiarowywała za grzeszników. Nadmierne pokuty były przyczyną choroby. Wtedy Benwenuta ślubowała pielgrzymkę do grobu św. Dominika Guzmana. Kiedy tam odzyskała zdrowie, naśladowała św. Dominika jeszcze gorliwiej. Obdarowana szczególnymi łaskami Boga, zmarła 30 października 1292 roku, w wieku 37 lat.

 

ŚWIĘTA ZE SIENY, KATARZYNA BENINCASA

Włochy, Siena, Toskania, wiek XIV – pełnia rozkwitu średniowiecza – architektury, kultury, sztuki i duchowości chrześcijańskiej. Ten duch, zdaniem znawców, unosi się do dziś nad miastem, podobnie jak nad nieopodal leżącym – San Gimignano. Siena to jedno z najstarszych włoskich miast, które według legendy założyli synowie Remusa – Aschio i Senio. Od XII wieku Sienę uważano za jedno z najbogatszych miast średniowiecznej Europy. Centralny plac w Sienie, Piazza del Campo, wybrukowany cegłą i marmurem, jest uważany za najwspanialszy średniowieczny rynek w całych Włoszech. Nad miastem wznoszą swe budowle i wieże dwie wspaniałe bazyliki – Katedra Santa Maria Assunta oraz Basilica San Domenico (Bazylika św. Katarzyny), monumentalna.

Katarzyna w wieku 7 lat składa prywatne śluby, ofiarując Bogu swoje dziewictwo, a mając lat 16 wstępuje do świeckiego Zakonu Sióstr od Pokuty św. Dominika (tercjarzy dominikańskich) przy kościele dominikanów w Sienie. Rok później składa śluby wieczyste. Czyni to wbrew woli rodziców, jednak na co dzień pozostaje w domu rodzinnym prowadząc ascetyczne życie, pomagając także biednym, chorym i trędowatym. Rodzice z czasem akceptują Bożą wolę. Pomimo tego, że jest niepiśmienna, dyktuje w mistycznym natchnieniu księgę: Dialog o Bożej Opatrzności, zwaną Księgą Boskiej Nauki oraz wiele Listów, wysłanych do papieża, biskupów, monarchów i innych wpływowych ludzi i instytucji tego okresu.

Mistyczne zaślubiny z Chrystusem napełniają ją łaską Bożą na tyle, że Katarzyna pisze w imieniu Chrystusa, nawołuje do pokuty i nawrócenia, do słuchania Słowa Bożego. Od zaślubin miała świadomość stałej obecności Chrystusa w swym sercu. Idąc za tym natchnieniem, nawoływała papieża do powrotu z niewoli awiniońskiej do Rzymu. W listach tych była niezwykle zdecydowana i gorliwa. Nawet udała się osobiście do Awinionu by spotkać się z papieżem. Gdy Grzegorz XI w 1377 roku ostatecznie decyduje się na powrót do Rzymu, uznano to za zasługę św. Katarzyny ze Sieny.

Powstanie „Dialogu o Bożej Opatrzności” pokazuje drogę św. Katarzyny poszukującej Prawdy, kiedy prowadzi ona swoiste dialogi z Bogiem. Dialogi te stają się jak drogowskazy dla każdego człowieka pragnącego powrotu do Boga. Dzieło to przyczyniło się do nadania jej tytułu doktora Kościoła. Mistyczka wskazuje, iż aby odnaleźć Boga należy poznać siebie, uznać w pokorze swe dziecięctwo Boże, co zazwyczaj staje się motywem do zerwania z własną grzesznością i grzechem. Wówczas człowiek zaczyna odkrywać w sobie odbicie Stwórcy i doświadcza tego, że ciało jego jest świątynią Boga. Pomaga to w zbliżeniu się do Boga, w rozwoju duchowości, wzbudzeniu potrzeby upodobnienia się do Chrystusa i zanurzenia w Jego cierpienie. Poznanie Boga przynosi człowiekowi szczęście oraz smutek, ponieważ widzi on, jak wielu ludzi wokół nie zna i nie docenia dzieła Chrystusa Pana. Trójcę Przenajświętszą nazywa Katarzyna – głębokim morzem i „ogniem” zawsze płonącym.

Patronka Europy, Włoch, Rzymu, Sieny, diecezji Allentown (Pensylwania, USA), pielęgniarek, strażników i strażaków, osób cierpiących oraz kobiet, które poroniły. Godzinami modliła się bądź czyniła dzieła miłosierdzia dla ubogich, a Bóg daje wyraz swej łaski wobec Katarzyny poprzez stygmaty w formie krwawych promieni (a nie otwartych ran). Katarzyna przyciąga do siebie tłumy grzeszników (nawet po tysiąc osób) i tworzy duchową atmosferę, w której najzatwardzialsi słuchają i jednają się z Bogiem. Na tych zgromadzeniach ludzie płakali i żałowali za swoje grzechy, szli do spowiedzi i wyznawali swe błędy z taką skruchą, że nie było wątpliwości, iż wielka obfitość łaski została wylana z góry w ich serca. Zdarzało się to nie jeden czy dwa razy, ale bardzo często.

Za wiele zasług i niezliczonych przejawów Bożej Opatrzności wobec tej kobiety papieża Piusa II już w roku 1461 kanonizuje Katarzynę. Święta Katarzyno ze Sieny, módl się za nami!

dr Monika Kornaszewska-Polak

 

ZMARLI

  • Krzysztof POGODA
  • Zofia JAWORSKA
  • Krzysztof BIAŁAS

 

ŻYCZENIA

Wszystkim obchodzącym w najbliższym tygodniu imieniny i rocznice urodzin oraz rocznice zawarcia sakramentu małżeństwa, życzymy szczególnego błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, potrzebnych łask i wstawiennictwa św. Patronów

Życzy Redakcja NK

 

 

Redakcja: Ks. Piotr Pilśniak Grzegorz Pieńkowski, Jadwiga i Jerzy Wieczorek

E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. tel. +48 32 267 35 36; + 48 883 159 522

Życzenia, artkuły oraz wiersze można przysyłać pocztą elektroniczną na adres NK.

Redakcja zastrzega sobie prawo wprowadzenia korekty nadesłanych tekstów.

Nr konta parafii: 42 2490 0005 0000 4500 3360 5563

"Dziś człowiek tak często nie wie, co nosi w sobie, w głębi swej duszy, swego serca. Jak często jest niepewny sensu swego życia na tej ziemi. Ogarnia go zwątpienie, które przeradza się w rozpacz"