Nasz Kościół, nr 183 (26.05.2013r)

ROZWAŻANIA NAD SŁOWEM BOŻYM

Słowa Ewangelii według świętego Jana:

Jezus powiedział swoim uczniom: Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz [jeszcze] znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.

„Wielbimy odrębność Osób, jedność w istocie i równość w majestacie.” Wielbimy, i nic nadto, ponieważ przerasta nas Tajemnica Boga; wielbimy, ponieważ dotykamy jej zaledwie „opuszkiem” wiary; wielbimy, ponieważ przeczuwamy, że wciąż pozostajemy zanurzeni w miłości Trzech. Wielbimy pokornym umysłem, który bez Ducha Prawdy o tym największym cudzie nie byłby w stanie nic powiedzieć. Wielbimy sercem prostym, które nie będzie nawet próbować przelewać muszelką oceanu. Wielbimy z całym Kościołem tą najprostszą modlitwą: „Chwała Ojcu, i Synowi, i Duchowi Świętemu”.

Ks. Wojciech Skóra MIC

 

DZIEŃ MAMY... DZIEŃ TATY...

Mama i tata – wzór do naśladowania – zwłaszcza dla trzy-, pięcio- i siedmioletnich dzieci. Oczekują one od rodziców bycia drogowskazem w postępowaniu, przewodnikiem, jak stać się dorosłym. Czasem zdarza się, że ta postawa przetrwa próbę czasu i rodzic pozostanie autorytetem dla dziecka nawet do końca życia. Jak to się dzieje, że jest on ideałem pomimo upływu lat i zdarzeń życiowych? Jak zapewne wiemy, postęp cywilizacyjny i przyspieszenie w rozwoju powodują, że rozdźwięk między pokoleniami stale się powiększa. To często uniemożliwia rodzicom uczestniczenie w świecie przeżyć i zainteresowań dzieci. Współczesny rodzic prosi dziecko o przewodnictwo w świecie mediów, języków obcych czy nowych technologii. Tu autorytetem, a czasem i dyktatorem staje się dziecko.

Cywilizacja wpływa także na zmiany w strukturze rodziny. Zmiany roli żony i matki pociągają za sobą kształtowanie się nowych wzorów męża i ojca. Zmniejsza się autorytet i zakres władzy ojca w rodzinie, a wzrasta społeczna i zawodowa pozycja kobiet. Mężczyzna stara się włączyć w obowiązki domowe oraz opiekę nad dziećmi. Niestety, ciągle w polskich rodzinach pokutuje, jak stwierdza I. Obuchowska, typ ojca nieobecnego – fizycznie oraz psychicznie, który jest w małym stopniu zainteresowany sprawami dziecka. Ten typ ojców jest najsilniejszym czynnikiem decydującym o zachowaniach dewiacyjnych młodzieży.

Młodzi ludzie buntują się przeciwko autorytetom, czy to będzie rodzic, nauczyciel czy inna osoba dorosła. W wieku mniej więcej 14 lat pojawia się kryzys zaufania u nastolatków. Więc kto jest dla nich wzorem? Według badań, autorytetem dla młodzieży są: mama – 20%; koledzy – 16%; rodzeństwo – 11% i dopiero na czwartym miejscu tata – 4%. Wystarczy, że środowisko rodzinne jest pozbawione bezpieczeństwa, oparcia i pewności uczuciowej, solidarności i łączności z bliskimi osobami, stałego kontaktu emocjonalnego, przynależności, miłości, akceptacji i uznania, ukierunkowania i autorytetu, aby ukształtować przyszłego przestępcę. Ten człowiek jednak, w głębi duszy przeżywa głód autorytetów i z całych sił pragnie je odnaleźć.

Oto cztery najczęściej pojawiające się błędy wychowawcze rodziców wobec nastolatków wg V. Nowackiej:

  • Koncentracja na zaspokajaniu potrzeb materialnych dziecka, a zapominanie o jego uczuciach.
  • Stawianie dziecku zbyt wysokich wymagań.
  • Nadopiekuńczość (wbrew pozorom, dosyć częsta).
  • Próby wymuszenia na dziecku posłuszeństwa i szacunku.

W tych sytuacjach zamiast autorytetu czy szacunku, rodzic może otrzymać najwyżej strach, podziw czy wdzięczność. Pomocne może stać się ZROZUMIENIE, IŻ WYWIERANIE JAKIEJKOLWIEK PRESJI NIE PROWADZI DO KONSTRUKTYWNYCH ROZWIĄZAŃ. W tym trudnym i drażliwym okresie ważne jest aby nie dać się sprowokować do nieustannych kłótni, raczej przemilczeć nerwowe chwile, aniżeli nieustannie pouczać, czy też próbować partnerskiego dialogu. Kredyt zaufania do dziecka w czasie osiągania przez niego samodzielności oraz umiejętność wybaczania mogą zaprocentować w przyszłości. Niezwykle istotna jest także siła stabilności emocjonalnej rodzica, polegająca na nieuleganiu irytacji, umiejętności wyrażania zarówno pozytywnych, jak i negatywnych uczuć oraz budowaniu na wartościach. Ta siła powinna stać się podstawowym oparciem w świecie niepewnych i wątpliwych ideałów. Dzięki niej nastolatek może przeżyć proces stopniowej separacji z rodzicami, zyskać własną autonomię i indywidualną tożsamość. Jaki zatem obraz rodziny gwarantuje, że dziecko staje się ufne wobec rodziców oraz wobec otaczającego je świata? Zapewne jest to rodzina, gdzie obowiązuje postawa współdziałania. Według M. Ryś, w takiej wspólnocie rodzice współpracują ze sobą, ustalają zasady, oczekiwania, a także okazują sobie i dzieciom szacunek oraz zrozumienie. Konieczny jest tu przede wszystkim silny związek małżeński tworzący harmonijną całość, z dobrym porozumiewaniem się, właściwym zaspokajaniem potrzeb, wzajemną troską o siebie. Dzieci i młodzież w takiej rodzinie są zasilane pewnością, jaką pokładają w nich rodzice.

Mamo i tato, będziecie usatysfakcjonowanymi rodzicami, jeśli sami będziecie zadowoleni z siebie! W osobistej postawie, tworzącej autorytet, najważniejsze jest:

  • zachowanie zgodności między oczekiwaniami, a własnym zachowaniem
  • sprawiedliwość w ocenach
  • konsekwencja w postępowaniu i powziętych decyzjach
  • zasady oraz wyznawane wartości
  • obecność podczas ważnych momentów w życiu dziecka.

Partnerska i pełna przyjaźni postawa rodzica daje dziecku wiarę w siebie, odwagę w dążeniu do celów, zachęca do twórczego myślenia. Z badań wynika, że dorośli mężczyźni odnoszący sukcesy finansowe i społeczne, mieli ojców, którzy obdarzali ich zaufaniem, byli opiekuńczy i poświęcali im wiele czasu. W takich warunkach młodzi nie uciekają w dorosłość, lecz wchodzą w nią zgodnie z odczuwanymi potrzebami oraz w oparciu o świadomie podejmowane decyzje.

Monika Kornaszewska-Polak

 

DZIEŃ DZIECKA

Niechaj pamięta
Społeczność grodziecka,
Że krokami milowymi
Zbliża się Dzień Dziecka.

Dzieci – to największy
Skarb pod słońcem.
Dbajmy o nie i darzmy
Uczuciem gorącym.

Niech Grodziecka
MATKA BOSKA
W swej opiece
Ma je stale.
My zaś te nasze pociechy
Obdarzmy dziś
Jakimś darem.

Janina Kozłowska /Pyskowice, maj 2013r./

 

INFORMACJE

Zapowiedzi przedślubne:

  • Bogusława Magdalena Niziołek, panna z par. pw. św. Ap. Piotra i Pawła w Brzozowicach-Kamieniu i Adam Marek Duś, kawaler z naszej parafii

Ochrzczeni:

  • Piotr Stanisław Dróżdż

Zmarli:

  • Mirosława Rajska,
  • Leszek Czapla
  • Sylwester Baćmaga

 

ŻYCZENIA

“Bóg nie może być wszędzie, dlatego wynalazł matkę”. Matthew Arnold

My naszej kochanej Mamie - Marii Zimnej - chcemy w Dniu jej Święta przede wszystkim podziękować za wszystko! Chcemy też z całego serca życzyć dużo, dużo zdrowia, radości, jak najwięcej powodów do uśmiechu, nieustającej siły do przezwyciężania problemów życia codziennego, nieprzemijającej pomocy i opieki Matki Bożej w każdej chwili Twojego życia no i żebyś zawsze była dla nas tak silną ostoją i podporą jaką jesteś od zawsze!

Kasia i Agnieszka

 

Wszystkim Drogim Matkom i obchodzącym w najbliższym tygodniu imieniny oraz rocznice urodzin lub rocznice zawarcia sakramentu małżeństwa, życzymy szczególnego błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, potrzebnych łask i wstawiennictwa św. Patronów

 


Redakcja: Anna Niziurska, Joanna Stępień, Anna Dudek, Grzegorz Pieńkowski, Jadwiga i Jerzy Wieczorek, Katarzyna Borowiec, Ks. Piotr Pilśniak

E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Życzenia, artkuły oraz wiersze można przysyłać pocztą elektroniczną na adres NK.

Redakcja zastrzega sobie prawo wprowadzenia korekty nadesłanych tekstów.

"Nigdy nie jest tak, żeby człowiek, czyniąc dobrze drugiemu, tylko sam był dobroczyńcą. Jest równocześnie obdarowywany, obdarowany tym, co ten drugi przyjmuje z miłością".