Nasz Kościół, nr 101 (30.10.2011r)

ZAMYŚLENIA NAD SŁOWEM BOŻYM

Słowa Ewangelii według świętego Mateusza:

Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: „Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsce na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony”.

Przywódcy i nauczyciele religijni zastosowali do siebie tytuły, które przysługiwały tylko Bogu: Ojciec, Nauczyciel, Przewodnik, Mistrz. Jezus ostrzega: tylko Bóg jest godny przyjmować takie wyrazy szacunku - wszyscy uczniowie są sobie równi.  Uczniowie mają tylko jednego Nauczyciela, Boga Ojca i Jezusa, Mesjasza. Uczniowie nie mają przyjmować tytułu „Rabbi” („mój wielki"), bo nie są nauczycielami, lecz świadkami Jezusa.  Uczniowie mają tylko jednego duchowego Ojca, Tego w niebie. Oni uwierzyli, że to On posłał swojego Syna i stali się przez wiarę umiłowanymi dziećmi Boga. Oni nie będą dla nikogo ojcami, lecz tylko sługami Jego i ludzi. Uczniowie mają tylko jednego „Przewodnika, Mistrza” - Jezusa. Tylko On wie jak człowiek może się zbawić, tylko On może przeprowadzić każdego człowieka przez życie, śmierć i zmartwychwstanie. Ani uczniowie ani inni ludzie nie mają wiedzy i mocy, by to wszystko uczynić. Przez całe życie uczą się tylko u Niego. Inni nauczyciele spełniają swą funkcję jedynie przejściowo. Uczniowie Jezusa nie muszą budować swojej wielkości, by być owocnymi świadkami i sługami Jezusa Chrystusa.

Ania

 

CZAS TAK SZYBKO PŁYNIE

„Kiedy trwonisz czas, gardzisz darem Boga, chwilą, którą On w nieskończonej swej dobroci, powierza twojej miłości i szlachetności” św. Ojciec Pio

22 października 2011 roku to dla nas - mieszkańców Grodźca i Zagłębia - dzień szczególny. Nie tylko ze względu na to, że to właśnie tego dnia po raz pierwszy w liturgii Mszy świętej wspominaliśmy błogosławionego Jana Pawła II – papieża, ale także dlatego, że właśnie 22.10.2011r. w fundamenty kościoła na wzgórzu św. Doroty wmurowaliśmy „Kapsułę Czasu”. Do tego historycznego wydarzenia doszło dzięki staraniom ludzi zrzeszonych w Stowarzyszeniu „Projekt: Dorotka”, które powstało w sierpniu tego toku. Pomysł zrodził się wraz z postępującymi pracami remontowymi przy kościele św. Doroty.

W samo południe rozpoczęła się Msza święta, którą celebrował ks. proboszcz Piotr Pilśniak. W homilii nawiązał do pontyfikatu i nauk głoszonych przez naszego błogosławionego papieża. Po Mszy świętej na oczach wszystkich zgromadzonych rozpoczęło się zapełnianie tuby pamiątkami z naszych czasów. W „kapsule” znalazły się m. in.: lokalne gazety, zdjęcia, ostatnie numery gazet katolickich np. „Niedzieli”, „Gościa Niedzielnego” czy „Źródła”, setny numer gazetki parafialnej „Nasz Kościół”, monety będące obecnie w obiegu, różaniec, foldery i ulotki o naszym powiecie i regionie, płyty CD m.in. z kolędami i pastorałkami z siedemnastu edycji Festiwalu Kolęd i Pastorałek, kalendarz z 2011 roku oraz to, co najważniejsze, czyli wpisy naszych krajan z przesłaniami dla potomnych, którzy być może za jakieś kilkaset lat, przy kolejnym remoncie natkną się na zamurowany „skarb”. Następnie ks. Piotr wraz ze starostą będzińskim Krzysztofem Malczewskim zapieczętowali tubę. Potem ksiądz proboszcz ją poświęcił i razem z prezesem Stowarzyszenia „Projekt: Dorotka” Dariuszem Marglem umieścili „Kapsułę Czasu” w fundamentach kościółka. Każdy, kto tylko chciał, mógł za pomocą kielni „dołożyć” się do zamurowania tuby. Nie obyło się również bez pamiątkowego grupowego zdjęcia przed wejściem do świątyni.

Każdy, kto wpisał się w księdze pamiątkowej otrzymał certyfikat potwierdzający dokonanie wpisu. Na koniec uczestnicy uroczystości mogli posilić się, specjalnie na tę okoliczność ugotowaną, grochówką lub rozgrzać się (mimo słonecznej, ale jednak jesiennej i chłodnej pogody) wspaniałą, gorącą herbatką.

Miejmy nadzieję, że za kilkaset lat, w dalekiej przyszłości, nasi następcy, dzięki tym wszystkim pamiątkom zgromadzonym w kapsule, dowiedzą się wielu ciekawych rzeczy o swoich przodkach i będą nas dzięki temu mile wspominać.

Dobrym zakończeniem niech będą słowa Łukasza Świderskiego:

„ Wspomnienia to jedyny wehikuł czasu jakim dysponujemy”.

Kat. Bor

 

GRODZIECKIE CMENTARZE SPRZED WIEKÓW

Cmentarz to miejsce, gdzie w grobach pojedynczych lub zbiorowych grzebie się zmarłych lub przechowuje prochy po ich spaleniu. Jeszcze niedawno uważano, że spalanie zwłok to zwyczaj pogański. Ale dziś już coraz częściej zdarza się, że dokonuje się spalania zwłok.

W sąsiednich miejscowościach

Omawiając temat cmentarzy sprzed wieków warto wspomnieć raz jeszcze, że do parafii Grodziec należały niegdyś dwie sąsiednie miejscowości: Łagisza i Psary. W nich grzebano zmarłych na terenach piaszczystych.

W Łagiszy w 1932 r. odkryto przypadkowo cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej (odkryto znaczną ilość grobów i inwentarza grobowego), a było to na terenie zwanym „Leszcze, Łyszcze”. W 1933 r. znaleziono stanowisko kultury łużyckiej na polach zwanych „Świerkle”. W 1967 r. podczas pobierania piasku pod rozbudowę elektrowni „Łagisza” odsłonięto 180 grobów (datowane z epoki brązu tj. 700 lat przed narodzeniem Chrystusa). Na cmentarzysku tym przeważał pochówek szkieletowy (ale 7 grobów było ciałopalnych, jamkowych i popielnicowych). W latach 1967-1968 odkryto tam 343 groby o przeważającym obrządku szkieletowym.

W Psarach na wzgórzu Mongilnica znaleziono szczątki cmentarzyska kultu prasłowiańskiego. Również na polu zwanym Żabiniec dokonano odkrycia kultury łużyckiej z epoki brązu. W latach 30. XX w. na wzgórzu Mongielnicy przy pobieraniu piasku dla budowy Klinkierni w Gródkowie natrafiono - na głębokości 50-60 cm pod powierzchnią - na dwa groby, leżące obok siebie. Były w nich szczątki szkieletów i naczynia gliniane. Cmentarzysko to powstało ok. 650 lat p.n.e. do 500 lat n.e. (n.e. – nowa era, tj. po narodzeniu Chrystusa).

Także w Gródkowie, należącym ciągle do parafii Grodziec, są ślady dawnego cmentarzyska, zwane Uroczyskiem. Znaleziono tam jedynie różne naczynia sprzed wieków.

W Grodźcu

Najwięcej wiadomości o pochówkach i cmentarzyskach sprzed wieków posiadamy z Grodźca, gdzie znajdowały się dwa główne miejsca - wzgórze św. Doroty oraz jego sąsiedztwo i Boleradz - w których grzebano zmarłych. W pierwszym z nich, podczas prowadzonych badań archeologicznych, odkryto m.in. ceramikę naczyniową, elementy wykonane z brązu, kości, a także narzędzia krzemienne. Na Boleradzu w trakcie wykonywania szosy w 1949 r. natrafiono na cmentarzysko szkieletowe (22 groby zostały przypadkowo zniszczone, były w nich kości oraz „wyposażenie” grobów). W jednym z grobów zrekonstruowano zespół inwentarza, który tworzył: nóż żelazny, okucia wiader oraz miecz żelazny, dwusieczny ze strudziną długości 92 cm. Miecz znajduje się w Muzeum Zagłębia w Będzinie, mógł być wyposażeniem rycerza. W innych - sześciu - znaleziono części kości zmarłych, a w jednym z grobów - kubek prawdopodobnie z prochami zmarłego. Cmentarzysko to jest datowane na XI wiek.

W miarę upływu lat zmarłych chowano już na cmentarzu przykościelnym (po 1300 roku). I tu wspomina się o dwóch cmentarzach, pierwszy – który był położony na północ od góry św. Doroty (tam prawdopodobnie grzebano tych, którzy zamieszkiwali grodzisko na wzgórzu i tych, którzy skupiali się w osadzie przyległej. W latach 30. XX w. podczas budowy drogi Wojska Polskiego w kierunku Gródkowa odkryto tu cmentarzysko). Natomiast drugi cmentarz przykościelny istniał już po wybudowaniu kościoła parafialnego murowanego. W 1735 r. cmentarz został ogrodzony przez proboszcza ks. J. Uniszewskiego. Nowy, aktualnie czynny cmentarz przy ul. Różyckiego założono w 1832 r. Tu wart tez wspomnieć, że na Boleradzu istniał cmentarz zakazany, tzw. choleryczny (na którym grzebano zmarłych na cholerę). Założono go prawdopodobnie w 1831 r.

Były też pochówki zmarłych w grodzieckich świątyniach, w kościele św. Doroty i w kościele św. Katarzyny. Przez długie lata chowano zasłużonych dla kościoła wewnątrz świątyni. W kościele św. Doroty pochowano m.in. małżonków Porębskich z Łagiszy, Franicszka i Annę Ujejskich z Psar, Konstancję Sielecką i Stanisława Sieleckiego z Łagiszy. Chowani też byli dziedzice Grodźca: grób Bontanich, a w nim pochowano księdza Jana Grudzielskiego (proboszcz w latach 1844-1878). W 1927 r. prochy pochowanych w kościele św. Doroty Ciechanowskich przewieziono do Warszawy. Tu trzeba też wspomnieć, że kiedy 17.11.1734 r. zmarł budowniczy kościoła św. Katarzyny ks. Wojciech Ciołkiewicz, pochowano go pod stopniami wielkiego ołtarza.

Bolesław Ciepiela

 

WYPOMINKI

Wypominki za zmarłych przyjmowane są w zakrystii lub kancelarii parafialnej, a w uroczystość Wszystkich Świętych również na cmentarzu. Wypominki roczne i półroczne będą odczytywane i modlitwy za zmarłych zanoszone przed każdą Mszą św. w niedzielę. Zachęcamy również do modlitw i składania wypominek oktawalnych, połączonych z Mszami świętymi i specjalnymi modlitwami za tych zmarłych. Kartki do wypisywania imion i nazwisk zmarłych są w zakrystii i na stoliku przy wyjściu z kościoła. Msze św. oktawalne za zmarłych będą odprawiane od 2 do 8 listopada o godzinie 17.00, a po ich zakończeniu będzie nabożeństwo za zmarłych.

 

INFORMACJE

Zmarli:

  • Anna Gazda

 

ŻYCZENIA

Z okazji 70. rocznicy urodzin Pana Organisty Stanisława Sochackiego pragniemy złożyć serdeczne życzenia: Zdrowia, radości na każdy dzień, spełnienia marzeń – tych dużych i całkiem maleńkich, a nade wszystko wielu łask Bożych, opieki Matki Najświętszej oraz wstawiennictwa świętych Patronów Dziękujemy Ci, że jesteś!

- życzliwi chórzyści chóru Katarzyna

 

Wszystkim obchodzącym w najbliższym tygodniu imieniny i rocznice urodzin życzymy szczególnego błogosławieństwa Bożego, opieki Matki Bożej, potrzebnych łask i wstawiennictwa św. Patronów

życzy Redakcja „NK”

 

Numer konta Parafii: 42 2490 0005 0000 4500 3360 5563

 


Redakcja: Anna Śmigielska, Joanna Stępień, Anna Dudek, Grzegorz Pieńkowski, Ks. Piotr Pilśniak

E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Życzenia, artkuły oraz wiersze można przysyłać pocztą elektroniczną na adres NK.

Redakcja zastrzega sobie prawo wprowadzenia korekty nadesłanych tekstów.

"Pełnię modlitwy osiąga człowiek nie wtedy, kiedy najbardziej wyraża siebie, ale wtedy, gdy w niej najpełniej staje się obecny sam Bóg"